W dzisiejszych czasach u coraz większej liczby osób na świecie diagnozowane są choroby autoimmunologiczne. Dzieje się tak, gdy układ odpornościowy pacjenta funkcjonuje nieprawidłowo. Istnieje wiele chorób o podłożu autoimmunologicznym. Są to, m.in: bielactwo, łuszczyca, celiaklia, hashimoto czy też cukrzyca typu 1, która jest jedną z najbardziej ekspansywnych chorób cywilizacyjnych. Problemem mogą być choćby niewystarczająca aktywność fizyczna, źle zbilansowana dieta czy też zanieczyszczenie środowiska.
Najważniejsze pojęcia:
Diabetyk – osoba chorująca na cukrzycę.
Hipoglikemia – niski poziom glukozy we krwi. Może pojawić się wyłącznie u osób chorujących na cukrzycę. Jest to niebezpieczny stan, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia śpiączki cukrzycowej. Częstymi objawami pojawiającymi się przy spadku cukru są: trudność chodzenia, zawroty głowy, wzmożony apetyt, drżenie dłoni. Każdy może odczuwać także inne skutki, w zależności od organizmu.
Hiperglikemia – wysoki poziom glukozy we krwi. Istnieje ryzyko wystąpienia śpiączki ketonowej, która jest niezwykle niebezpieczna. Każdy organizm jest inny, tak więc nie ma określonej ilości glikemii, przy której istnieje zagrożenie wystąpienia kwasicy. W większości przypadków, jeśli cukier utrzymuje się powyżej 250 przed dłuższy czas, zagraża to pracy organów. Najbardziej narażone są nerki. Częstymi objawami pojawiającymi się przy wzroście cukru we krwi są: słowotok, suchość w ustach, problemy z widzeniem. W przypadku wystąpienia objawów należy udać się do szpitala, aby zapobiec negatywnym konsekwencjom hiperglikemii.
Pen – wstrzykiwacz insuliny.
Pompa insulinowa – elektroniczne urządzenie, poprzez które można podawać insulinę.
Zacznijmy od początku:
Obecnie wyróżniamy trzy główne typy cukrzycy: typ 1, typ 2 i ciążowa. Jednak poprzez rosnącą liczbę osób chorych zaczęto rozpoznawać u pacjentów nowe odmiany cukrzycy.
Cukrzyca typu 1 jest chorobą wrodzoną, w odróżnieniu od typu 2, którą to cukrzycę można nabyć. Z tego powodu należy skupić uwagę przede wszystkim na cukrzycy typu 1, gdyż jest ona najtrudniej wykrywalna oraz bardzo niebezpieczna dla organizmu. Istnieje jednak kilka symptomów wskazujących na obecność cukrzycy.
Najczęściej chorującymi na cukrzycę osobami są niemowlęta oraz dzieci. Niestety można już urodzić się już z cukrzycą, dlatego bardzo ważne jest sprawdzenie takiego schorzenia jak najszybciej.
Cukrzyca typu 2
Na cukrzycę typu 2 chorują zazwyczaj osoby starsze czy też otyłe. Dzieje się tak, ponieważ trzustka nie ma siły produkować wystarczającej ilości insuliny w organizmie. W przypadku osób otyłych, czasami dzieje się tak, że po zrzuceniu nadmiernej wagi cukrzyca zanika, jednak – niestety – nie zdarza się to zawsze. Nie jest to jednak cukrzyca insulinozależna, co oznacza , że stosowanie odpowiedniej diety oraz branie tabletek jest wystarczające.
Przy obecności cukrzycy wszystkich typów bardzo ważną rolę odgrywa stosowanie odpowiedniej diety. Zwłaszcza jest to istotne na początku choroby, gdy nie wiadomo co podniesie nam cukier, a co może powodować jego spadek.
Między innymi o tym jaką rolę odgrywa odpowiednio dobrana dieta w utrzymaniu prawidłowo prowadzonej cukrzycy opowie dietetyczka Anna Obruśnik.
Kilka podstawowych faktów o cukrzycy:
Cukrzyca typu 1 jest insulinozależna. Oznacza to, że jedyną możliwością, która pozostaje po diagnozie, jest rozpoczęcie podawania insuliny w sposób fizyczny.
Organem odpowiedzialnym za produkcję insuliny w organizmie jest trzustka. Jednak czasami zdarza się tak, że nie pracuje ona prawidłowo.
Każdy z nas w organizmie posiada przeciwciała, które powinny atakować wirusy oraz bakterie, zagrażające naszemu życiu i zdrowiu. W tej sytuacji atakują one trzustkę, która po upływie pewnego czasu przestaje poprawnie funkcjonować.
Cukrzyca typu 1 w porównaniu do cukrzycy typu 2, czy też ciążowej, jest całkowicie nieuleczalna. Odnotowano jedynie kilka przypadków na całym świecie, gdy cofnęła się, czy też przeszła w stan remisji.
Badania mogą uratować Ci życie
Chorując na cukrzycę należy pamiętać o kontrolnych badaniach krwi. Przy wystąpieniu jednej choroby autoimmunologicznej istnieje możliwość zachorowania na kolejną. Dzieje się tak, ponieważ organizm diabetyka jest słabszy, a co za tym idzie, także bardziej podatny na inne choroby. Schorzeniem często współistniejącym przy cukrzycy jest Hashimoto. Dolegliwość polega na atakowaniu przez organizm tarczycy. Jednak w przypadku tej choroby, stosuje się kurację doustną – podając tabletki.
Ułatw sobie życie z cukrzycą
Wraz z rozwojem technologii powstaje coraz więcej udogodnień dla diabetyków. Pompy insulinowe, które zostały wprowadzone do sprzedaży już wiele lat temu, ułatwiają codzienne funkcjonowanie wielu osobom.
Głównym problemem przy ich nabyciu okazuje się bardzo wysoka cena urządzeń. Dla wielu osób jedyną alternatywą okazuje się zdobycie refundacji, która przysługuje jednak wyłącznie osobom chorującym na cukrzycę typu 1, będącym poniżej 26 roku życia.
Dużym zainteresowaniem obecnie cieszą się sensory FreeStyle Libre 2, które od stycznia 2023 roku zyskały częściową refundację. W porównaniu do pompy insulinowej, może ubiegać się o nią każdy diabetyk, bez względu na wiek. Sensor nie podaje jednak insuliny, którą nadal trzeba dostarczać poprzez kłucie. Zastępuje on jednak glukometr, którym każdy chory na cukrzycę powinien mierzyć cukier kilka razy dziennie. Jest to bardzo dobre rozwiązanie dla osób z nieunormowaną cukrzycą, gdyż pozwala na ciągłą kontrolę glikemii w czasie rzeczywistym. Dzięki temu można w każdym momencie kontrolować cukier w każdym miejscu, jedynie posiadając telefon.
Niebezpieczne powikłania
Niestety źle prowadzona cukrzyca związana jest z ryzykiem wystąpienia powikłań cukrzycowych. Do najczęstszych należą: utrata wzroku, udar, zawał serca. Po wielu latach bardzo źle prowadzonej cukrzycy istnieje ryzyko wystąpienia stopy cukrzycowej, której w wielu przypadkach nie zdoła się uratować, jedyną alternatywą pozostaje amputacja.
Rozmowa z Małgorzatą Ulfig, która choruje na cukrzycę typu 1 pokazuje, że życie nie kończy się na chorobie oraz, że rozwój opieki medycznej, a także technologii powoduje zmniejszenie codziennych trudów walki z dolegliwościami.
Wywiad z Małgorzatą Ulfig rozmawia Natalia Jezierska
Nie bądźmy obojętni
Gdy miałam 10 lat wracałam do domu ze szkoły. Nagle poczułam zawroty głowy I mdłości, chwilę później zorientowałam się, że leżę na ziemi. Nie zauważyłam nawet kiedy upadłam. Po kilku minutach udało mi się wyciągnąć telefon z plecaka, jednak okazał się być rozładowany. Zmierzyłam wtedy cukier glukometrem, na którym pojawiła się liczba 22. Nie miałam niestety żadnego jedzenia, aby móc podnieść cukier, gdyż wcześniej tego dnia miałam już dwa niedocukrzenia. To był dopiero początek mojej choroby, tak więc nie miałam jeszcze wyregulowanej cukrzycy. W okół mnie znajdowało się wiele osób, gdyż cała sytuacja miała miejsce w centrum miasta w samo południe. Jednak nikt nie podszedł do mnie, w celu sprawdzenia, czy wszystko u mnie w porządku. Miałam zaledwie 10 lat, a ludzie przechodzący obok nazywali mnie ,,małą alkoholiczką”. Fakt, miałam na ręce opaskę informującą, że choruję na cukrzycę, nikt na to nie zwrócił uwagi. Miałam wielkie szczęście, że mój tata postanowił sprawdzić, czemu nie wróciłam do domu i znalazł mnie na wpółprzytomną.
Natalia z Oleśnicy
W takich sytuacjach najgorsza okazuje się ludzka obojętność. Nie należy oceniać czyjegoś zachowania po pozorach. Powinno się wcześniej sprawdzić, czy dana osoba potrzebuje pomocy, gdyż może uratować to jej życie. Istotne jest dokładne sprawdzenie stanu osoby chorej, gdyż konieczne może okazać się wezwanie pogotowia ratunkowego.
Sytuacja opisana przez Natalię jest doskonałym przykładem tego, że nie powinno się przechodzić obojętnie wokół ludzi, którzy mogą potrzebować pomocy. Bez względu na ubiór, stan upojenia alkoholowego, czy też niezbyt przyjemny zapach powinniśmy udzielić pomocy. W sytuacji, gdy boimy się do kogoś podejść, możemy poprosić także inną osobę o reakcję.
Gdy widzicie, że ktoś potrzebuje pomocy medycznej, należy zadzwonić pod numer 112. Operator numeru alarmowego wyślę jednostkę ratunkową oraz przedstawi nam odpowiednie kroki, które powinniśmy wykonać przed przyjazdem pogotowia. Wykonując telefon należy szczegółowo opisać miejsce, w którym się znajdujemy oraz przestawić sytuację osoby poszkodowanej. Należy sprawdzić, czy osoba jest przytomna oraz czy reaguje na bodźce zewnętrzne. Jeśli jest w stanie mówić, powinno się zdobyć od niej jak najwięcej informacji, tj. jak się nazywa, ile ma lat oraz czy na coś choruje.
Pamiętajmy, że każdy z nas może uratować komuś zdrowie, a nawet życie!
.
.
.
O mnie
Nazywam się Natalia Jezierska i mam 22 lata. Na cukrzycę typu 1 zachorowałam w wieku 9 lat, a Hashimoto stwierdzono u mnie 10 lat temu. Z początku sytuacja ta nie była prosta, zarówno dla mnie jak i moich bliskich. Jednak do wszystkiego, co spotyka nas w życiu jesteśmy w stanie się przyzwyczaić. Ważne jest zrozumienie obecnej sytuacji oraz jej akceptacja. Bardzo ważną rolę w tym odgrywa wsparcie bliskich. Ja je otrzymałam, dlatego nie poddałam się wtedy, a także nie zamierzam poddać się teraz. Istotna jest akceptacja choroby, gdyż ona nagle nie zniknie. Uważam, że z cukrzycą można normalnie żyć i funkcjonować, należy tylko odpowiednio ją prowadzić.
Postanowiłyśmy stworzyć ten artykuł, aby przekazać kilka najważniejszych informacji związanych z cukrzycą. Skierowany on jest dla wszystkich osób interesujących się tematem czy też chorujących. Cały artykuł był pisany na podstawie moich własnych doświadczeń oraz mojej wiedzy na temat cukrzycy. Po tylu latach chorowania na nią, uważam, że warto dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniami w tym zakresie z innymi.
Czekam więc z niecierpliwością na wasze komentarze!
AUTORKI ARTYKUŁU
Natalia Jezierska: wydawca, autor tekstu, autor wywiadu, montaż, autor zdjęć
Agnieszka Czykier: autor infografik, autor zdjęć, korekta tekstu
Inga Wyszyńska: autor infografik, korekta tekstu, operator
Źródła
https://samorzad.infor.pl/sektor/zadania/zdrowie/5416195,cukrzyca-w-2022-r.html
https://www.synevo.pl/cukrzyca/